1- دستور زبان را تعریف کنید. مجموع قاعده های زبان فارسی را دستور می نامند .

2- فعل : کلمه ای است که بر انجام گرفتن کاری یا وقوع حالتی، یا نسبت دادن صفتی به صورت مثبت یا منفی ،

در یکی از سه زمان گذشته، حال یا     آینده دلالت می کند.  وبه شش صورت خوانده می شود .  اول ، دوم ،

وسوم شخص مفرد    اول ، دوم و سوم شخص جمع  ( توضیح توسط معلم)

3- اقسام فعل از لحاظ ساختمان  : 1- فعل های ساده  2- فعل های مرکب

 4- فعل ساده :از یک کلمه تشکیل می شود و مفهوم اصلی خود را حفظ می کند: خورد ف دید ، شنیدم

5- فعل مرکب:  این فعل ها از ترکیب دو یا چند کلمه یا بیشتر ساخته می شوند . یکی از این کلمات فعل و بقیه اسم یا صفت است

6- فعل لازم (ناگذار:  فعلی است که تنها با فاعل معنی آن کامل می شود مثال رفت ، از حرکت ایستاد ، از قافله باز ماند

7- فعل متعدّی: فعلی که به مفعول نیاز دارد. و بدون مفعول مفهوم آن کامل نیست متال دید ، شنید ، خرید ، پرسید – او پرندهای دید ، ................

8- هر فعل سه زمان دارد :  1- ماضی (گذشته 2- مضارع (حال) 3- مستقبل(آینده)

9- ماضی : برانجام گرفتن کاری در زمان گذشته دلالت می کند مثال رفتم ، رفتی ، رفتند

10- مضارع:  بر وقوع عملی در زمان حال یا آینده دلالتمی کند . مثال می روم ، می روی ، می روند می رویم

11- اسم :کلمه ای است که برای نامیدن موجودات به کار می رود : مثال - علی، سنگ ، البرز ،

انواع اسم :1- اسم ذات 2- اسم معنی 3- اسم معرفه4- اسم نکره 5- اسم جنس 6- اسم عام 7- اسم خاص 8- اسم مشتق 9- اسم مفرد 10- جمع

                  11- اسم جمع12- اسم ساده 13- اسم مرکب

12-  اسم ذات :دارای وجود خارجی و مادی است و بتوان آن را لمس کرد. مثل حسن ، احمد ، آهو ، میز ، درخت 

13- اسم معرفه: اسمی که برای شنونده یا گوینده مشخص باشد . مثال آن گوسفند در باغ چرا می کند – رضا مداد را به دوستش داد.

14- اسم عام : نام تمام گروها و واحدها مانند : مدرسه ، خانه ، کفش ، بیمارستان

  15- اسم نکره : (نا شناس) اسمی که برای شنونده یا گوینده مشخص نباشد مثال روزی  پسری از کوچه ی ما گذشت

   16- اسم مفرد : اسمی که بدون نشانه ی جمع بیاید و بر بیش از یکی دلالت نکند؛ مانند، کتاب ، خانه ، منزل ، صحرا

   17-  اسم مفرد : اسمی که بدون نشانه ی جمع بیاید و بر بیش از یکی دلالت نکند؛ مانند، کتاب ، خانه ، منزل ، صحرا

   18-  نشانه های عربی «ون » «  ین »و « ات  » همراه کلمات عربی می آیند و جمع بستن کلمات فارسی با این نشانه ها نادرست است .

   19-اسم جمع: اسمی مفرد است . و بدون نشانه جمع اما در مفهوم بر بیش از یکی (جمع) دلالت دارد. ماننئ : ملّت کروه ، رمه ، رعیت ،

  20-  اسم  ساده :   اسمی است که تنها از یم جزء ساخته شده باشد مانند مدرسه ، قبیله ، کلاس ، خیابان

  21-  اسم مرکب :   اسمی است که بیش از یک جزء داشته باشد و از ترکیب دو یا چند جزء ساخته شود مثل تخم مرغ ، کار کرده ، پنج شنبه                                          

        نشانه جمع «ها» فارسی  درخت ها  ؛ خانه ها           نشانه ی جمع «ان»  فارسی  درختان ، زنان ، بازرسان   

22-اسم خاص:  اسمی که بر افراد یا چیزهای خاصّی دلالت می کند؛ مانند البرز ، شیراز ، رستم، فردوسی

23- صفت: کلمه ای که اسم خود را در داشتن یکی از ویژگیهای « رنگ ، بو ، مزه ، اندازه اندازه، مقدار، و..... وصف می کند

24- صفت ساده :صفت هایی که مشخصات اسم را بیان می کند مانند راست ، بد ، نیک ، خوب و..................

25- صفت نسبی: در آخر اسم : منوچهری ، کرمانی ، رازی ، بابلی و شیرازی

26- جمله :به مجموعه ای یا عباراتی گفته می شود که پیامی را از گوینده به شنونده یا نویسنده به خواننده می رساند.

 27- انواع جمله ، از نظر مفهوم و پیام : 1- جمله ی خبری 2- جمله ی امری 3- جمله پرسشی

28- جمله خبری: جمله ای که از یک  کار خبر می دهد ؛ مثل یکی روبهی دید بی دست پای

29- جمله ی امری : جمله ای است که در آن مفهوم فرمان ؛ دستور ، خواهش ، توصیه ، نهی و باز داشتن وجود داشته باشد؛

مانند از اینجا برو

30- جمله ی پرسشی :جمله ی است که در باره ی یک عمل یا یک واقعیت سوال می کند؛ مثال کدام کتاب را خواندی ، به کجا چنین شتابان.

31- انواع جمله از لحاظ ساختمان :1- جمله ی ساده 2- جمله ی مرکب

32- جمله ساده:هر گاه جمله فقط یک فعل داشته باشد. دیروز دوستم در باره ی جبهه انشا نوشت

33- جمله ی مرکب :درجمله ی مرکب بیش ازیک فعل وجودداردو از ترکیب دو عبارت یا بیشتر جمله ی مرکب پدید می آید. 

   مثال        اگر زودتر حرکت می کردی   به اتوبوس می رسیدی 

34- مترادف (هم معنی) : به کلمه هایی گفته می شود که از نظرنوشتن و خواندن با هم فرق دارند . امّا از نظر معنی با هم مشترک می باشند مثال سخت و مشکل ( دشوار) ، راحت و آسان  ، سیاه و مشکی

35-متضاد:  کلمه هایی که از نظر نوشتن با هم فرق دارند امّا از نظر معنی و مفهوم مخالف می باشند . مثال : روز و شب ، نیک و بد، زشت و                                   

36-هم خانواده:درزبان فارسی بن مضارع وماضی راملاک هم خانواده بودن قراردهیم کلمه هایی که بن مضارع ومضارع یکسان باشد هم خانواده هستند

37- متشابه :   کلمه هایی که از نظر نوشتن مختلف باشند اما در تلفظ (خواندن) یکسان ؛ مانند خویش و خیش سرا(خانه)

38- بیت:  به معنی خانه استودر اصطلاع، حداقل شعر است. که از دو مصراع تشکیل شده است .

39- مصراع:هر بیت از شعر دو قسمت دارد .که هر قسمت را یک مصراع می گویند.

40- ردیف(کلمه ای است که بعد از قافیه تکرار می شود.

41- صرف و نحو : مجموع قاعده های زبان عربی را صرف و نحو می نامند.                                    

42- نهاد : قسمتی از جمله است که در باره ی آن خبر می دهیم . نهاد کننده یا پذیرنده ی حالت است مانند او به خانه می رود

43- گزاره:  گزاره خبری است که در باره نهاد داده می شود.   مانند او به خانه می رود  

44-  نهاد و گزاره چند کلمه است؟ می تواند یک کلمه یا چند کلمه باشد.

45- مفعول: مفعولکسی یا چیزی استکه اثر کار فاعل به او برسد و برفعل واقع می شود. علامت مفعول را است

46- قید:کلمه ای است که چگونگی انجامانجام گرفتن فعل را نشان می دهد. و انواع مختلفی دارد 1- قید زمان 2-قیدمکان3- قیدحالت

47- قید زمان :قیدی است که زمان انجام گرفتن فعل را نشان می دهد. مانند دیروز ، فردا ، فوراً ، امسال                                                         

48- قیدحالت : قیدی است که حالت انجام گرفتن فعل را نشان می دهد. مانند نالان ، دوان ، خندان ، خیزان ،

49 - قید مکان : قیدی است که جای انجام گرفتن فعل را نشان می دهد. مانند  اینجا ، آنجا ، نزدیک پایین ،

42- شش صورت فعل :اول شخص من و دوم شخص تو وسوم شخص مفرد او       اول شخص ما و دوم شخص شما و سوم شخص جمع ایشان

51- موصوف : اسمی را که همراه آن صفتی آمده باشد مانند کوه بزرگ ، گل سر سبز

52- ضمیر:کلمه ای است که به جای اسم قرار می گیرد و مانع از تکرار اسم می شود.  مانند او، آنها ، ایشان

53-مضاف و مضاف الیه : اسم یا ضمیری که به دنبال اسمی دیگر می آید تا توضیحی در باره ی آن بدهدیا معنی آن را کامل کند  مانند کتاب لیلا

54- مضاف:کلمه ی قبل از مضاف الیه را مضاف می گویند .

55- ویرگول(،) : نشانه ی توقف کوتاه است 

56- نقطه- ویرگول (؛):  علامت مکثی است .

57- گیومه ( «»): این نشانه در بیشتر موارد برای نشان دادن آغاز و پایان سخن کسی به جز نویسنده می باشد.

58- قلاب [  ]:  وقتی که مطلبی جز اصل کلام نباشد در میان [   ] نوشته می شود.

59- متمم: هر گاه ا سم یا ضمیری بعد از حرف اضافه قرار گیرد متمم می باشد .  مانند از ، به ، بر ، در ، با ، بهر ...........

60- هرگاه به از اسمصفت واقع شود ، اسم نخستین را موصوف وکلمه بعدازکسره هم صفت می باشد. وبه این ترکیبوصفیمی گوبندمادرمهربان

61- علامت جمع در زبان فارسی ( ها) و( ان)می باشد.

62- همه ی اسم ها را می توان با « ها » جمع بستولی با «ان» نمی توان جمع بست